Τσιτσίραβλα Πηλίου
Φωτογραφία: Fyloma
Τα Τσιτσίραβλα, είναι μικροί βλαστοί από αγριοφυστικιά (Pistacia lentiscus) -τσουτσουραφλιά κατά τους ντόπιους!!- που ανθούν την άνοιξη! Τα μαζεύουμε όταν είναι ακόμα τρυφεροί 4-5 εκατοστά. Η περίοδος συγκομοιδής είναι συνήθως τον Απρίλιο με περιθώριο 10-15 ημέρες. Μετά, αφού ξεπεράσουν τα 5 εκατοστά, δεν είναι προς βρώση καθώς είναι αρκετά σκληρά.
Τα τσιτσίραβλα ή τσουτσουράφλια, έχουν μια ελαφρώς πικάντικη γεύση όπως η κάπαρη. Συνοδεύει ως μέζες το τσίπουρο, αλλα χαρίζει και μια διαφορετική γεύση στην ντοματοσαλάτα.
Σε κάποιες χώρες χρησιμοποιείται ως αρωματικό σε λικέρ και κρασιά. Σε κάποια μέρη της Ελλάδας, παλιότερα παρήγαγαν λάδι, ενώ για κάποια νησιά της άγονης γραμμής ήταν και το κύριο λάδι τους.
Τα τσιτσίραβλα είναι πλούσια σε τανίνες και ρητίνη. Χρησιμοποιήθηκε από κλασσική εποχή στην Ελλάδα για τις φαρμακευτικές του ιδιότητες.
Συνταγή για Τσιτσίραβλα τουρσί:
Αφού καθαρίσουμε τα τσιτσίραβλα, κόβωντας τις άκρες με το χνούδι, πλένουμε καλά να φύγουν τα χώματα. Μετά τα βράζουμε για 15′-20′, δοκιμάζοντας μια στο τόσο, μέχρι να μαλακώσουν. Τα σουρώνουμε και τα αφήνουμε να κρυώσουν και να στραγγίσουν. Μετά φτιάχνουμε άλμη με νερό και χοντρό αλάτι, ανακατεύουμε σταδιακά μέχρι να διαλυθεί το αλάτι. Τοποθετούμε τα τσιτσίραβλα σε βάζα με την άλμη, και φυλάσσουμε στο ψυγείο. Σερβίρουμε με ελαιόλαδο, ξύδι και σκόρδο.
Καλή επιτυχία! 🙂